Sylwetki sławnych Brzeżan

Bartłomiej Stein (Barthel Stein, Bartolomaeus Stenus, Sthenus, Steinus) - urodzony w Brzegu w 1476, zmarł w 1522 r. Prekursor historycznego dziejopisarstwa śląskiego. W 1495 r. w księgach Akademii Krakowskiej wpisany jako Bartholomeus Georgii de Brega. W 1498 r. na Akademii Krakowskiej otrzymał tytuł bakałarza, a w 1501 magistra (arcium libb. Magister Cracoviensis).

Pomiędzy 1501 a 1506 r. wykładał na Akademii Krakowskiej dzieła Cycerona, Arystotelesa i Statiusa. W międzyczasie studiował medycynę w Wiedniu. Po pobycie w Wittenberdze trafił w 1512 r. do Wrocławia gdzie w konwencie Joannitów napisał na przestrzeni lat 1512 – 1513 swoje najbardziej znane dzieło, a mianowicie Descriptio Tocius Silesie et Civitatis Regie Vratislviensis – opis całego Śląska i królewskiego miasta Wrocławia.

Descriptio Steina jest najstarszym zachowanym opisem dzielnicy, w którym pokrótce przedstawił cały znany mu Śląsk, ważniejsze miasta a nade wszystko Wrocław – jego stolicę. Opis nosi cechy księgi geograficznej i historycznej zarazem. Na jego kartach znalazł się najstarszy znany opis Brzegu – rodzinnego miasta autora.


Max Drischner - niemiecki kompozytor, organista, kantor i dyrygent chórowy. Urodził się 31. stycznia 1891 w Prieborn (Przeworno w powiecie strzelińskim).

Od 1910 Max Drischner studiował siedem semestrów teologię Lipsku i we Wrocławiu. Od 1914 r. jako pierwszy niemiecki student rozpoczął naukę gry na klawesynie u słynnej polskiej klawesynistki Wandy Landowskiej w Berlinie, w otwartej w 1913 r. Hochschule für Musik.

W szkole Landowskiej przyswoił sobie podstawy klasyki muzyki barokowej i jej odpowiednią interpretację. Po okresie pierwszej wojny światowej Drischner kontynuował naukę u boku prof. Paula Hielschera w brzeskim kościele p.w. św. Mikołaja, koncentrując się na dziełach organowych wykonywanych na barokowych organach Michaela Englera. Po śmierci Hielschera w 1924 r. powierzono Drischnerowi funkcję organisty kościoła św. Mikołaja, którą pełnił do 1946 r. w swoim repertuarze Drischner miał około 120 utworów dawnych mistrzów.

Jego liczne podróże w tym zapoczątkowane od 1927 r. podróże do Norwegii zaowocowały powstaniem utworów inspirowanych naturą i kulturą Skandynawii w tym Norwegische Variationen , Norwegische Volkstonsuiten (1939). Drischner komponował utwory na organy, na chór i organy, partie solowe i chorały ubogacające oprawę muzyczną liturgii ewangelickiej. Najbardziej znanym był zbiór Choralvorspiele für Dorforganisten wydany w języku niemieckim i norweskim. Najwyżej cenionym utworem Drischnera był skomponowany w Brzegu, w 1 niedzielę Adwentu 1944 r., Die Weihnachtsgeschichte (Opowieść Bożonarodzeniową) na organy i chór.

Drischner był inspiratorem wykonanej w latach 1926 – 1928 wielkiej renowacji brzeskich organów Englera – jednego z najcenniejszych wówczas instrumentów organowych w Niemczech. W 1946 r. opuścił Brzeg. W latach 1947 – 1955 pełnił funkcję kantora i organisty przy kolegiacie w Herrenberg, po czym rozpoczął pracę przy kościele klasztornym franciszkanów w Grauhof koło Goslar. W 1955 r. przeprowadził się ostatecznie do Goslar gdzie w roku następnym otrzymał Kulturalną Nagrodę tego miasta. Drischner zmarł 25 kwietnia 1971 r. w Goslar.
więcej patrz: http://www.max-drischner.de/

Kurt Masur - urodził się w Brzegu 18 lipca 1927 r. Jego dom rodzinny mieścił się na ul. Młynarskiej. Młodzieńcza fascynacja barokowymi organami Michaela Englera znajdującymi się w kościele św. Mikołaja w Brzegu oraz muzyką organową, wyznaczyła życiową drogę Masura. Organistą nie został jednak w latach 1942 – 1944 podjął naukę gry na fortepianie i wiolonczeli we wrocławskim konserwatorium muzycznym.

Po zakończeniu II Wojny Światowej w latach 1946 – 1948 studiował grę na fortepianie, kompozycję i dyrygenturę w Hochschule für Musik w Lipsku. Od zakończenia studiów rozpoczyna się kariera dyrygencka Masura, najpierw jako dyrygent najznakomitszych orkiestr Niemieckiej Republiki Demokratycznej (Lipsk, Erfurt, Berlin, Drezno, Schwerin, Halle).

Wkrótce sława Masura przekroczyła granice żelaznej kurtyny. W 1975 r. rozpoczął działalność dydaktyczną jako profesor Akademii Muzycznej w Lipsku. W latach 1991-2002 obejmował funkcję dyrektora muzycznego Filharmonii Nowojorskiej. 30 maja 1996 r. Rada Miejska w Brzegu nadała Kurtowi Masurowi Honorowe Obywatelstwo Miasta Brzegu.

W 2002 r. Masur pełnił funkcję dyrektora muzycznego Filharmonii Londyńskiej. W tym też roku powierzono mu dyrygenturę paryskiej The Orchestre National de France. Kurt Masur zmarł 19 grudnia 2015 r.
więcej patrz: http://www.kurtmasur.com/